กินนรรำแขกบูชายัญ หรือมโนราห์บูชายัญ การรำเดี่ยวอวดฝีมือยอดนิยม จากเรื่องพระสุธนมโนราห์
กินนรรำแขกบูชายัญ การแสดงชุดนี้มาจากบทละครเรื่องพระสุธนมโนราห์ กรมศิลปากรได้ปรับปรุงออกแสดงสำหรับประชาชน เมื่อปี พ.ศ.2498
ในตอนบูชายัญมีเรื่องตามบทว่า ท้าวอาทิตย์ยวงศ์ สุบินนิมิตรประหลาด พราหมณ์ปุโรหิต ซึ่งหาโอกาสแก้แค้นพระสุธนอยู่ จึงแสร้งทำนายฝันร้าย จะต้องสะเดาะเคราห์ด้วยการเอาสัตว์ที่มีชีวิตมาบูชายัญ รวมทั้งนางมโนราห์ชายาของพระสุธน ซึ่งมีเพศเป็นกินนรด้วย
ซึ่งขณะนั้นพระสุธนไปออกรบ นางมโนราห์จึงออกอุบายขอปีกขอหางเพื่อฟ้อนรำถวายก่อนตาย ท้าวอาทิตย์ทรงอนุญาต พอได้ปีกได้หางมาสวมใส่นางมโนราห์ก็ออกร่ายรำ แล้วพอได้โอกาสก็บินหนีไป
สำหรับเพลงแขกบูชายัญที่รำนี้ นายมนตรี ตราโมท ผู้เชี่ยวชาญดนตรีไทยของกรมศิลปากรได้นำเพลงเร็วเพลงหนึ่ง ขอบคุณครูหลวงประดิษฐ์ ไพเราะ(ศร ศิลปบรรเลง) มาบรรเลงร่วมกับโทนและกลองชาตรี และตั้งชื่อขึ้นใหม่ก็เข้ากับท่ารำได้เป็นอย่างดีและในบางครั้ง การรำบูชายัญนี้ อาจจะรำเฉพาะช่วงที่มีทำนองก็ได้ ดังที่เรียกว่า รำมโนราห์บูชายัญ ส่วนกินนรรำแขกบูชายัญที่จะรำตอนนี้ มีเนื้อร้องดังต่อไปนี้
เนื้อเพลง
ขอประนมบังคมบาท พระบรมราชนฤบดี
บังคมคัลวันทนี บาทธุลีพระมารดา
ลูกนี้มีกรรม จำต้องกราบทูลลา
จากพระบาทมูลีกา ทั้งสององค์พระทรงธรรม์
ฝากลาพระสามี ยอดฤดีคู่ชีวัน
เมื่อพระกลับจากโรมรัน มิพบข้าจะอาดูล
ครั้งนี้ไม่มีกลับ ขอลาลับดับสูญ
หมดโอกาสจะกราบทูล กรณีสนองไท้
สิ่งใดได้ประมาท โปรดพระราชทานอภัย
ขอพลีชีวิตบรรลัย กอบพิธีบูชายัญ
ที่มา : สารานุกรม ระบำ รำ ฟ้อน





ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น