รำกริช การรำอาวุธมีดสั้นที่ปรากฎอยู่ในเรื่องอิเหนา
กริชเป็นอาวุธชนิดหนึ่งของชวาที่ใช้ต่อสู้กัน มีลักษณะคล้ายกับมีดสั้นของไทย จะพบจากบทละครในเรื่องอิเหนา เช่น การำกริชเพื่อบูชาบวงสรวงเทพเจ้าตอนท้าวดาหาใช้บนบรรดากษัตริย์ที่เป็นวงศ์อสัญแดหวาต่างพากันรำกริชบวงสรวงองค์ปะตาระกาหลา เช่น สังคามาระตา อิเหนา และจรกา เป็นต้น หรืออิเหนารำกริชเพื่อให้แสงกริชไปเข้าตานางบุษบา ตอนอิเหนาตัดดอกไม้ฉายกริช
นอกจากรำเดี่ยวหรือเป็นการรำเพื่อแสดงลีลาของการใช้กริชได้อย่างคล่องแคล่วว่องไวแล้วยังมีการรำกริชต่อสู้กัน เพื่อแสดงฝีไม้ลายมือและชั้นเชิงการใช้อาวุธของแต่ละฝ่ายว่าฝ่ายใดจะชนะเลิศและมีลวดลายสามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ได้
การรำกริชนี้ผู้แสดงนิยมแต่งเป็นชาย ถ้าในบทละครเรื่องอิเหนา ก็จะแต่งกายเต็มเครื่องตามยศของตน เช่น พระพี่เลี้ยงปะสันตา แต่งเต็มเครื่องบนศีรษะสวมปัญจุเหร็จ อิเหนา สวมชฎา นอกจากเวลาที่ปลอมเป็นโจรมิสาระปันหยีจึงสวมปัญจุเหร็จเช่นกัน
ปัจจุบันมีการรำกริชมลายูต่อสู้กัน เพื่อแสดงวิธีการใช้อาวุธและชั้นเชิงความว่องไวของการใช้อาวุธ
ส่วนในการรำกริชถ้าเป็นการรำของตัวระเด่นสุหรานากง โอรสท้าวสิงหัดสาหรี (1 ใน 4 วงเทวา ซึ่งมีท้าวกุเรปัน ท้าวดาหา ท้าวดาหลัง และท้าวสิงหัดสาหรี) ที่ได้ตามเสด็จในขบวนไปแก้บนของท้าวดาหาข้างต้นนั้น จะใช้เนื้อเพลงดังนี้
ยอกรประนมขึ้นเหนือเกศ ไหว้ไทเทเวศร์รังสรรค์
ศักดิ์สิทธิ์ฤทธิไกรใครจะทัน ซึ่งรับพลีกรรมบำบวง
องค์อสัญแดหวาวราฤทธิ์ สิงสถิตอยู่ในไศลหลวง
เชิญดูขับรำทั้งปวง ซึ่งได้บวงสรวงไว้เอย
ที่มา : สารานุกรม ระบำ รำ ฟ้อน


ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น