รำกินระบืบ ประเพณีที่สูญหายในภาคอีสาน

รำกินระบืบ ประเพณีที่สูญหายในภาคอีสาน

รำกินระบืบ เป็นการละเล่นพื้นเมืองของพวกข่า ซึ่งเป็นชนกลุ่มน้อยที่อาศัยอยู่ทั่วไผในภาคอีสาน ในจังหวัดอุบลราชธานี มีพวกข่าอยู่มากบริเวณบ้านเวินบึก อำเภอโขงเจียม และบ้านเจียด อำเภอเขมราฐ การรำชุดนี้จะอยู่ในประเพณีกินระบืบของชาวข่า ปีหนึ่งจะจัดแสดง 1 ครั้ง เป็นการเลี้ยงผีประจำหมู่บ้าน และทำบุญกระดูกญาติพี่น้อง และเพื่อสนุกสนานร่วมกัน การรำกินระบืบในสมันก่อนๆ จะรำกันตลอด 3 วัน 3 คืน โดยจะมีการฆ่าควายเลี้ยงชาวบ้าน มีผู้เทศน์เรียกว่า "อะรอย" ส่วนการเทศน์เรียกว่า "อะรวย" เมื่อเทศน์จบหนุ่มสาวจึงเริ่มแสดงการรำระบืบ

ปัจจุบันประเพณีการรำระบืบเกือบจะสูญหายไปหมดแล้ว เพราะชาวบ้านเริ่มรับวัฒนธรรมใหม่ๆ เข้ามา

ท่ารำ เป็นท่ารำดั้งเดิมโดยได้รับการถ่ายทอดจากพวกข่าในอำเภอโขงเจียมและอำเภอเขมราฐ เป็นท่ารำที่เลียนแบบมาจากธรรมชาติซึ่งชาวข่าได้จินตนาการขึ้นมามีท่าดังนี้ ท่านายเรือ ท่ากวาดลานบ้าน ท่าปลาว่ายน้ำทวนแก่ง ท่าช้อนกุ้ง ท่าคายหญ้า ดนตรีที่ใช้ประกอบมีแคน พิณ กลอง ประเหนาะ(มีลักษณะคล้ายฆ้อง แต่ไม่มีปุ่มนูนตรงกลาง) ฉิ่ง ฉาบ บทเพลงที่ใช้ประกอบการแสดงเป็นบทร้องประกอบการเทศน์ เป็นภาษาข่าหรือภาษาบรู จึงใช้แค่เพียงทำนองเท่านั้น ซึ่งประกอบด้วยทำนองสาละวัน ภูไทใหญ่และตังหวาย

ที่มา : สารานุกรม ระบำ รำ ฟ้อน